Kωφίδης Θεόφιλος
Τεχνικός σύμβουλος Η/Υ
Λειτουργικα συστήματα
Έχουμε δει μέχρι τώρα όλα τα μέρη του Η/Υ, σε τι χρησιμεύει κάθε συσκευή αλλά
και την λειτουργικοτητά της. Όμως όπως έχω αναφέρει προγενέστερα ένας Η/Υ μόνο με τα μηχανικά και τα ηλεκτρονικά του μέρη δεν έχει νόημα.
Χρειαζόμαστε λοιπόν και το λειτουργικό μέρος αυτό το οποίο θα μας δώσει ένα γραφικό περιβάλλον για να μπορέσουμε να δουλέψουμε.
Υπάρχουν διάφορα λειτουργικά τα οποία χρησιμοποιούμε, όπως τα Linux, ta mac , τα mobile και φυσικά τα windows της Microsoft και τονίζω τα windows γιατί κατέχουν την μερίδα του λέοντος στην χρήση ανά των χρηστών στον κόσμο. Μια στατιστική που έγινε έδωσε τα παρακάτω αποτελέσματα
Υπόψη τα WIN7, VISTA, WN2003, και WINXP είναι εκδόσεις λειτουργικών συστημάτων των windows της Microsoft
Windows
Τι είναι τα Windows;
Τα Windows είναι το πιο δημοφιλές λειτουργικό σύστημα σήμερα. Επαναλαμβάνω ότι κάθε υπολογιστής αποτελείται από δύο κυρίως στοιχεία: το υλικό (hardware) και το λογισμικό (software). Αυτά τα δύο στοιχεία είναι απαραίτητα για να λειτουργήσει ο υπολογιστής. Έχουμε δει τι περιλαμβάνεται στο υλικό(hardware), στο λογισμικό αποτελείται από δύο στοιχεία
1) Από το λογισμικό των εφαρμογών ( application software)
2) Από το λογισμικό του συστήματος
Το λογισμικό των εφαρμογών θα μπορούσε με απλά λόγια να περιγραφεί ως το λογισμικό του απλού χρήστη. Είναι δηλαδή τα διάφορα προγράμματα που χρησιμοποιούμε για τις καθημερινές μας ανάγκες, όπως:
i) Προγράμματα επεξεργασίας κειμένου (MS Word ,OpenOffice)
ii) Προγράμματα διαχείρισης βάσεων δεδομένων (MS Access , MySQL)
iii) Προγράμματα φύλλων έργου, διαγραμμάτων, διαχείρισης έργου (MS Excel, MS Power Point, Project Management)
iv) Προγράμματα πολυμέσων, τεχνητής νοημοσύνης κ.α.
Το λογισμικό του συστήματος είναι τα προγράμματα εκείνα που επιτρέπουν στο λογισμικό των εφαρμογών να επικοινωνήσει με τον υπολογιστή. Το κυριότερο πρόγραμμα που μεσολαβεί στην παραπάνω επικοινωνία ονομάζεται λειτουργικό σύστημα.
Το λειτουργικό σύστημα είναι αυτό που τρέχει τα προγράμματα, καταχωρεί τα δεδομένα και τα προγράμματα και επεξεργάζεται τα δεδομένα.
Λειτουργικά συστήματα (OS, Operating System)
Η έννοια του λειτουργικού συστήματος είναι μια από τις πιο παρεξηγημένες στο χώρο των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Στα πολύ παλιά μηχανήματα το λειτουργικό σύστημα ήταν εξαιρετικά απλό, ενσωματωμένο στη "μόνιμη" μνήμη ROM του υπολογιστή, ενώ συχνά ήταν "καμουφλαρισμένο" από μια γλώσσα προγραμματισμού. Κατά συνέπεια, σπάνια ακούγαμε να γίνεται λόγος γι' αυτό, αφού κανείς δεν μπορούσε να το αλλάξει ή να έλθει σε άμεση επαφή μαζί του. Με την έλευση των PC, το λειτουργικό σύστημα άρχισε να πωλείται ξεχωριστά, οπότε άρχισε να γίνεται κατανοητός ο ρόλος του από το ευρύ κοινό. Ξαφνικά όλοι μιλούσαν για MS-DOS, PC-DOS, και διάφορα άλλα. Πάνω από όλα, ο κόσμος κατάλαβε ότι το "λειτουργικό σύστημα", ή απλώς "λειτουργικό", δεν είναι τίποτε άλλο από ένα πακέτο λογισμικού που αναλαμβάνει να διεκπεραιώσει τη συνεργασία του υλικού του υπολογιστή με τα προγράμματα που χρησιμοποιούμε.
Η αλήθεια είναι ότι εκτός από αυτήν τη συνεργασία, το λειτουργικό διαθέτει και από μόνο του κάποιες δυνατότητες. Επιτρέπει, για παράδειγμα, την αρχειοθέτηση των δεδομένων στο σκληρό δίσκο από το χρήστη, την ανάγνωση αρχείων και άλλα. Οσο οι δυνατότητες αυτές αυξάνονται (και έχουν αυξηθεί πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια), τόσο πιο δυσδιάκριτα γίνονται τα όρια ανάμεσα στο απλό λειτουργικό σύστημα και στο ολοκληρωμένο περιβάλλον εργασίας. Για παράδειγμα, τα νέα Windows XP, αν και είναι λειτουργικό σύστημα, οι δυνατότητες που παρέχουν είναι τόσο μεγάλες, ώστε χρειάζεται κανείς έναν οδηγό για να μπορέσει να τις εκμεταλλευτεί στοιχειωδώς!
Διαχωρίζοντας τον Πυρήνα από το "Περιβάλλον"
Καθώς τα σύγχρονα λειτουργικά συστήματα παρέχουν ακόμη και προγράμματα ζωγραφικής και αναπαραγωγής μουσικής, μπορεί να αναρωτηθεί κανείς αν αυτά παραμένουν μόνο λειτουργικά συστήματα ή αν αποτελούν πλέον ένα πακέτο εφαρμογών γραφείου. Πράγματι, οι νέες συνθήκες επιβάλλουν τον επαναπροσδιορισμό της έννοιας του λειτουργικού. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ένα σύγχρονο λειτουργικό σύστημα αποτελείται από τρία μέρη.
Το πρώτο από αυτά είναι ο πυρήνας του, ο οποίος αποτελεί στην ουσία τη "μηχανή" του και είναι "αόρατος" στο χρήστη. Η σχεδίαση του πυρήνα, η οποία πρέπει να είναι αντίστοιχη της "αρχιτεκτονικής" του επεξεργαστή που χρησιμοποιεί ο υπολογιστής μας (16, 32 και 64 bit) καθορίζει τις βασικότερες δυνατότητες του λειτουργικού (πολυδιεργασία, υποστήριξη πολλαπλών επεξεργαστών, σύστημα αποθήκευσης αρχείων κ.λ.π.).
Το δεύτερο μέρος του λειτουργικού είναι το παρεχόμενο περιβάλλον εργασίας. Με τον όρο αυτό εννοούμε όλα όσα σχετίζονται με την αλληλεπίδραση που έχει ο χρήστης με τον υπολογιστή, από τα χρώματα και την οργάνωση της επιφάνειας εργασίας πάνω στην οθόνη μέχρι τον τρόπο χειρισμού του ποντικιού και των παραθύρων. Το περιβάλλον εργασίας, όπως είναι φανερό, δεν χαρακτηρίζει μόνο το ίδιο το λειτουργικό, αλλά και όλες τις εφαρμογές που εκτελούνται κάτω από αυτό. Αυτή η ομοιογένεια είναι ένα από τα πιο δυνατά σημεία των νέων λειτουργικών συστημάτων.
Τέλος, υπάρχουν και οι διάφορες συνοδευτικές εφαρμογές, οι οποίες αποτελούν το τρίτο μέρος του λειτουργικού. Αυτές μπορεί να είναι από προγράμματα επεξεργασίας κειμένου μέχρι παιχνίδια και διαχειριστές ηλεκτρονικής αλληλογραφίας και μολονότι παρέχονται μαζί με αυτό, δεν αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του, καθώς είναι δυνατόν να μην εγκατασταθούν. Σε αυτή την περίπτωση, οι συγκεκριμένες εφαρμογές δεν είναι διαθέσιμες, ενώ το υπόλοιπο λειτουργικό εξακολουθεί να λειτουργεί κανονικά.
